Dag 12 Montrichard - Chatillon sur Indre.

Voor dag en dauw op en al vroeg in staat om te vertrekken. We worden vriendelijk uitgezwaaid door de eigenaar van de camping en fietsen langs de Cher. Na een aantal km moeten we helaas de Cher verlaten richting Loches. Een glooiend landschap met een lekker zonnetje. Af en toe wel erg warm tussen de velden met zonnebloemen. We schieten een paar prachtige plaatjes die we later zullen plaatsen in het reisverhaal.
Op onze tocht rusten we even uit op een bankje in St. Hippolyte. Er trekt een stoet van 2cv en andere oude Citroëns (Ami en Diane) toeterend voorbij. De passagiers zwaaien uitbundig. Dit trekt ook de aandacht van de plaatselijke bevolking waaronder een oudere vrouw. Als de stoet eindelijk voorbij is, wenkt zij ons en vraagt of wij trek hebben in warme koffie. Nou, dat hebben wij wel.
We worden meegetroond naar een binnenplaats achter een maison de campagne.
We krijgen koffie, houden een levendige conversatie gaande en kijken intussen onze ogen uit. De schuur bevat o.a. klassieke racefietsen en een prachtige Solex en een brommertje van Peugeot. Volgens de eigenaar allen rijdend weggezet. Konden we ze maar meenemen......
Uiteindelijk zijn wij een uurtje gebleven waarin we onderhand verslag deden van onze reis en waarbij de gastheer vertelde over zijn bezoek aan bisschop Mönks en de abdijen van Oosterhout (NL).
Na deze zeer bijzondere ontmoeting stappen wij weer op om onze reis te vervolgen.
Na enkele uren zwoegen heuveltje op, heuveltje af, arriveren wij in Chatillon sur Indre. De camping is snel gevonden, niemand in de receptie maar we zoeken een plekje in de schaduw en maken kamp.
Nu is het tijd het dorpje te verkennen en een koude klets te scoren. Dat lukt. Een terras bij een restaurant.
Een uurtje later krijgen we trek en informeren naar de kaart. Ah non, dimanche est fermé. Wat..... op zondag dicht......? Oui, messieurs tout est fermé dimanche.
Inderdaad, alles gesloten. We fietsen radeloos rond. Niets is er open. De Intermarché: fermé, hotel restaurant du moulin: fermé, piscine: ouvert ou pas de manger, le camping: oh non.
Uiteindelijk, na veel speurwerk, vinden we een uiterst vies kroegje waar we een biertje nemen. Op onze vraag of er ook iets te eten is antwoordt de hoog bejaarde en zeer smoezelige eigenaresse dat we sandwiches kunnen krijgen met jambon, paté ou fromage.
We besluiten, na enige discussie, we plakken aan de tafels vast en kunnen niet weg zonder nóg een biertje, op het aanbod in te gaan en bestellen voor beiden 2 sandwiches.
In vetvrij papier krijgen we die mee, weten ook nog een paar flesjes bier te versieren en fluitend gaan we terug naar de camping. Daar laten we alles goed smaken, maar op is op, dus rollen we vroeg het bedje in.
We liggen nog maar net, of het begint te regenen. Niet een beetje, met bakken valt de regen uit de lucht. Toch moet Steven om 0.39 uur zijn tentje draaien, want hij ligt op 'vals plat' met zijn hoofd naar beneden. Dat lukt en uiteindelijk valt iedereen in slaap. Het regent maar door.
Bonne nuit.