Dag 19 Casteljaloux- Campagne d'Armarnac 3 aug

De laatste dag, de laatste etappe. We zijn niet zo heel vroeg op en voor het eerst deze reis ontbijten we zeer uitgebreid met koffie en broodjes. Na deze zeer welkome vertraging stappen we om 10 uur op voor de triomftocht van vandaag.
Na een klimmetje het dorp uit, zo'n hellinkje van 5% kan ons niet meer deren. We komen op een redelijk vlak parcours maar, het begint te regenen. We kiezen een grote eikenboom om te schuilen. De bewoonster van het huis waarvoor de boom staat wenkt ons in de auvent (een soort waranda) waar de heer des huizes in zijn boxershort zit te ontbijten. De aangeboden boire slaan we af. Men vraagt ons het hemd van het lijf. Waar komen we vandaan, waar gaan we naartoe, hoeveel km enz. Opa en oma komen ook nog even kijken naar deze vreemde snuiters en wij converseren met handen en voeten.
Het wordt weer droog dus we stappen op om de reis te vervolgen.
Na ongeveer 19 km pakken we de route weer op en met gezwinde spoed begeven we ons richting Labastide d'Armagnac want daar hebben we met Renske afgesproken voor de lunch. Dat is toch verder weg dan gedacht. De reis gaat door een uitgestrekt bos waarbij we geen huis of mens tegenkomen. Dat gaat zo 2 uur achter elkaar door. We twijfelen of we wel de juiste route hebben maar dan komen we door Vieuille Soubiran. Dit is een klassiek Frans dorpje met traditionele maison Landaise (alle met een auvent). We zijn toch op de goede weg.
Uiteindelijk komen we het bos uit, stoppen even om de route te controleren en gaan de laatste km richting Labastide. Opeens rijden we Labastide binnen, herkenning want hier zijn we eerder geweest.
We vinden Renske op het dorpspleintje en bezetten een tafeltje bij l'Auberge. We zitten nog maar net of er barst een onweer los en de regen stort naar beneden. Binnen de kortste keren staat alles blank maar wij zitten gelukkig droog. We genieten van een heerlijke lunch mét glaasje wijn want we zijn er bijna en dat moeten we vieren.
Na de lunch spreken we af bij Notre Dame de Cycliste. Dat is een klein kerkje, helemaal gewijd aan de wielrenners. Elke Tour de France winnaar heeft hier zijn wielershirt opgehangen en dat al vanaf 1912. We maken foto's voor het kerkje en voor het bijzondere hekwerk. We bezoeken de kerk en vergapen ons aan een eeuw wielerhistorie. Daarna stappen we weer op en spreken we met Renske af om elkaar in Campagne d'Armagnac te ontmoeten op de hoek bij het straatje naar Cees en Liliane. Als jonge honden voeren we het tempo op, je zou niet zeggen dat we er al 1500 km op hebben zitten. We ruiken de stal, komop nog een trapje harder.
In korte tijd voltooien we de laatste etappe en zien Renske bij het bord Campagne d'Armagnac. Daar houden we een fotomomentje. We ontkurken de champagne, bellen Cees (Liliane is helaas aan het werk) en leggen in triomf de laatste meters af.
Cees staat klaar met het fototoestel en Renske rijdt achter ons aan en legt alles vast op de gevoelige plaat.
WE ZIJN ER.
1528,1 km gefietst en in 19 dagen ons doel bereikt. We hebben nu een week de tijd om uit te rusten, krachten op te doen (veel lekker eten) en te genieten van Frankrijk.
De komende dagen geen berichten meer, wij houden zomerslaap.
Wel te rusten.